مواد مخدر و اعتیاد، از گذشته تاکنون به عنوان یکی از معضلات اجتماعی مهم در کشور ما مطرح بوده است.
هرچند طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب، مبارزه جدی با ورود مواد مخدر و قاچاقچیان صورت گرفته که تقدیم 3۷۵۰ شهید و ۱۲ هزار جانباز، نشان از عزم جدی در این راه دارد، اما به دلیل ناکارآمدی برنامه‌های کاهش اعتیاد و وجود تقاضای بسیار، همچنان با معضل ورود گسترده مواد مخدر به داخل کشور درگیر هستیم.
چندی پیش رئیس کمیته مستقل مبارزه با موادمخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام اعلام کرد، نتایج یک شیوع‌شناسی اعتیاد در سال ۹۰ حکایت از وجود چهار میلیون مصرف کننده،  با احتساب تفننی‌ها در کشور داشته و هنگام تحویل ستاد مبارزه با مواد مخدر به دولت نهم، آمار معتادان قطعی 5/2 میلیون نفر بوده است و براساس همین گزارش، روزانه دست کم ۱۰۰ نفر به تعداد معتادان کشور افزوده شده است.
این یعنی درحال حاضر حدود سه میلیون مصرف کننده دایمی مواد مخدر در کشور وجود دارند.
به منظور محاسبه خوش بینانه میزان مصرف مواد مخدر سنتی (تریاک) در کشور، تعداد (قابل توجه) افرادی که به صورت تفننی مواد مخدر مصرف می‌کنند را در این محاسبه نادیده گرفته و به آن جای چند درصد مصرف کننده مواد صنعتی می‌گذاریم.
اما اگر برای هر معتاد قطعی، میانگین مصرف روزانه 5/1 گرم تریاک را در نظر بگیریم، با احتساب ۵۰۰ تن کشفیات سالانه و یک حساب سرانگشتی، باید در طول سال بدون وقفه روزانه حدود ۶۰۰۰ کیلوگرم تریاک به بازار مصرف داخلی ما تزریق شود.
این درحالی است که با توجه به کنترل و مراقبت شدید فیزیکی و الکترونیکی و اجرای درخور تحسین پروژه انسداد مرز‌ها، تقریباً تمام نوار مرزی واقع در مناطق کویری، دشت و اراضی مسطح، به کلی غیرقابل عبور بوده، امکان ورود کاروان خودرویی قاچاقچیان به خاک کشورمان وجود ندارد و تمام بار این میزان مواد، بردوش «کوله‌کش»‌هایی است که هر کدام بین پنج تا هفت کیلو محموله را از طریق ارتفاعات صعب العبور به داخل مرزهای ما قاچاق می‌کنند.
حالا تصور کنید هر روز سحرگاه حدود هزار نفر کوله به پشت درحالی که ساعت‌ها مسیر سخت مبدأ بارگیری تا مرز را پیموده‌اند، از کوه‌ها سرازیر می‌شوند تا بار خود را در باراندازهای داخلی تخلیه کرده و برای بارگیری سهمیه روز بعد، خسته اما شتابان دوباره از کوه‌ها بالا رفته و از آن طرف خود را به مبدأ سفر روزانه‌شان برسانند، چراکه اگر به هر دلیلی یک روز وقفه در کارشان پیش آید، روز بعد از آن، هزارنفر کوله کش دیگر باید به کمکشان بیایند تا خللی در معادله عرضه و تقاضا وارد نشود.
حال اینکه چرا طی این همه سال و پرداخت هزینه‌های سنگین، هنوز نتوانسته‌ایم در حرکت منظم این چرخه عرضه و تقاضای مواد مخدر خللی وارد کنیم، پرسشی است که سرانجام یک نفر باید به آن پاسخ گوید.